Martin Hendricks van DoubleTree by Hilton: Sittard wordt langzaam ontdekt als pareltje
Martin Hendricks was bepaald geen voorbeeldige scholier. De middelbare school was voor de geboren en getogen Sittardenaar een lijdensweg en de hotelschool in Maastricht maakte hij ternauwernood af. Toch geldt hij nu met zijn 37 jaar als één van de jongste en meest succesvolle ondernemers in zijn stad. Hij runt vier hotels waaronder het eerste in Limburg onder de prestigieuze Hilton-vlag, gevestigd in het voormalige Kleesj in hartje Sittard. ‘Absoluut een kroon op het ondernemerschap, maar zeker niet de laatste.’
Je hebt van die mensen die altijd kunnen lachen. Martin Hendricks hoort bij die categorie. Ook deze ochtend in maart neemt hij met een opgeruimd gezicht plaats aan de Stammtisch van de Bisco-bar in het pas geopende DoubleTree by Hilton. Corona zorgt voor een forse hausse in het aantal ziekmeldingen, de net begonnen invasie in Oekraïne voor opnieuw onzekerheid en tot overmaat van ramp heeft Martin bij een (wéér verloren) thuiswedstrijd van Fortuna een fikse verkoudheid opgelopen.
‘En je weet het, in deze tijd is een niesbuitje al voldoende om mensen de stuipen op het lijf te jagen’, klinkt het een beetje gelaten. ‘Overdreven als je het mij vraagt, maar we leven nu eenmaal in een vreemde tijd. Ik ben gelukkig niet iemand die zich over alles zorgen maakt, althans niet zichtbaar. Opgeven staat niet in mijn woordenboek. Wat er ook gebeurt, ik schakel direct naar oplossingen. En ja, daarbij hou ik mijn goede humeur. Onmisbaar als je ondernemer wilt zijn. Zonder optimisme weet ik niet of we hier nu gezeten hadden. Natuurlijk brengt ook de oorlog weer onzekerheid. Maar wat kan ik doen? We focussen ons nu zo veel mogelijk op onze onderneming met 150 medewerkers waarvoor we verantwoordelijk zijn. Ik hoop vurig dat we weer écht kunnen ondernemen.’
Tien jaar ouder
Het is duidelijk: Martin Hendricks kijkt liever vooruit na twee loodzware jaren die ook hem niet in zijn koude kleren zijn gaan zitten. ‘Ik dacht het niet nee. Kijk naar mijn grijze haren. Volgens mij ben ik tien jaar ouder geworden. Vind je het gek? In 2018 ben ik gestart als exploitant van twee Black Label-hotels in Valkenburg. Een jaar later heb ik Merici hier in Sittard overgenomen én kreeg ik het franchisecontract van Hilton voor de exploitatie van dit DoubleTree-hotel. Een droom, jazeker. Een eerste Hilton-vestiging in Limburg, notabene in mijn geboortestad. De verbouwing zou in het voorjaar van 2020 beginnen. Tja, en toen kwam corona. Daar zit je dan met een enorme verbouwing voor de boeg en drie hotels die dicht moeten. Ik had wel een beetje spek op de ribben na de verkoop van mijn eerste hotel in Maastricht, maar ik zag het geld als in een draaikolk wegstromen. Niemand weet op zo’n moment hoe de toekomst eruit ziet, van overheidssteun was nog geen sprake. We zijn volledig afhankelijk van ons bedrijf, mijn vrouw Rachel werkt als manager in Merici. We hebben twee kinderen, jongens van drie en vijf, Yves en Guy. Natúúrlijk slaat de schrik je om het hart.’
Enorme potentie
En wat doe je dan als je Martin Hendricks heet? ‘Vertrouwen uitstralen, een plan maken en vooruit kijken. We hebben onze mensen bij elkaar geroepen en afgesproken dat we dóórgaan tot het gaatje. Denk je dat het helpt als ik voor mijn mensen uitstraal dat ik het ook niet weet? We geven niet op, natuurlijk niet. Ook niet toen ons hotel in Berg en Terblijt vorig jaar overstroomde. En kijk waar we twee jaar verder staan? In dit prachtige Hilton en aan de vooravond van betere tijden. Zeker hebben we flink ingeleverd, is nog lang niet alles geregeld. Ik zie echter liever dat halfvolle glas. Ik denk dat Zuid-Limburg, en zeker Sittard, de komende jaren aanzienlijk meer toeristen en zakelijke gasten verwelkomt. Sittard wordt langzaam ontdekt als dat verborgen pareltje met een rijke historie en authentieke horeca en retail. Met een prachtig en interessant achterland. Met een groeiend internationaal bedrijfsleven. Kijk naar de campussen, VDL, het medische cluster met onder andere Medtronic, met de chemiereuzen Sabic, DSM en OCI. Wij mikken op twee markten: de zakelijke door de week en de toeristische in de weekends. De potentie is enorm, daar maak ik me geen zorgen over.’
Hotelschool Maastricht
Martin Hendricks is geboren en getogen in Sittard en kijkt met allesbehalve veel plezier terug op zijn schoolcarrière. ‘Die schoolbanken, dat was niks voor mij’, zegt hij op de plek waar duizenden Sitterdenaren hun middelbare schooltijd doorbrachten. Zelf was Martin leerling van het Serviam. ‘Ik werkte liever in de horeca. Ook toen ik bedrijfskunde deed aan de HEAO. Ik ben er niet vaak geweest. Uiteraard kwam mijn moeder erachter toen ik allemaal onvoldoe3ndes haalde. Tjonge, wat was ze boos. Ze dwong me min of meer over te stappen naar de hotelschool in Maastricht en dat was mijn redding. Niet dat ik daar veel uitvoerde, maar ik had er wel veel plezier. Het campusleven beviel met heel veel stappen en feesten. Uiteindelijk heeft mijn mentor me zover gekregen dat ik gestudeerd heb voor dat diploma, toch een onmisbare basis als je echt de horeca in wil.’
Gevestigde toplabels
Een jaar werkte Martin Hendricks na zijn afstuderen voor een Amerikaanse hotelketen totdat hij in 2009 met een compagnon hotel Hoogenweerth in Maastricht kocht. De samenwerking strandde, Martin ging alleen verder totdat hij in 2020 het hotel verkocht, nét voor de coronacrisis. ‘Ik geloof meer in franchising bij gerenommeerde ketens. DoubleTree is bijvoorbeeld één van de Hilton-merken. In de hotelsector draait het om marketing en het slim gebruik van data, om digitaliteit. In mijn ogen werkt dat het beste met gevestigde toplabels. Zonder náám kom je daar niet tussen. Zeker in de zakelijke markt is een merk als Hilton goud waard. We waren nog geen maand open of Medtronic meldde zich. Eerder kreeg ik daar geen voet tussen de deur. In de toeristische markt is het vooral zaak om de toerist te triggeren. Dat vergt weer een andere aanpak. Wij doen dus beide met nu vier verschillende hotels, elk met een eigen karakter.’
Grote lijnen
Een uur trekt Martin Hendricks uit voor het interview, het zoveelste in een reeks. Dan wachten weer de volgende zakelijke afspraken. Tussendoor trilt zijn telefoon en steekt hij om de vijf minuten zijn hand op om iemand te groeten. Duidelijk in zijn element. Vrije tijd zal er weinig zijn? ‘Nou, het lukt me toch om regelmatig een stukje te fietsen of te mountainbiken. De thuiswedstrijden van Fortuna sla ik niet over. En we hebben twee zoons die ons alles waard zijn. Gelukkig heb ik veel energie en lukt het me op me niet met alles te bemoeien. Ik hou me het liefst bezig met de grote lijnen, met het managen. We hebben uitstekende mensen aan het werk die precies weten wat de horeca verlangt.’
Mijn Sittard
Vier hotels in exploitatie, is daarmee de grens bereikt? Martin Hendricks glimlacht. ‘Nee, we willen nog verder groeien. Maar dan wel in deze regio. Hier liggen onze roots, voelen we ons thuis. De afgelopen maanden heb ik ontelbaar veel mensen rondgeleid door dit prachtige hotel. De verbouwing heeft zo’n twintig miljoen gekost. En wíj mogen hier gasten verwennen, in míjn Sittard. Ik ben daar apetrots op, misschien dat ik daarom het lachen niet verleerd ben.’
<< Terug naar nieuwsoverzicht